De Economische Controledienst, maar ook de Consumentenbond ontvangen steeds meer klachten over dubieuze aanbieders van teakhoutfondsen. De wetgeving die het toezicht op beleggingsfondsen en de effectenhandel regelt, is niet van toepassing op de aanbieders van beleggingen in tropisch hardhout.
Het toezicht op beleggingsfondsen door De Nederlandsche Bank betreft collectieve beleggingen. Bij de meeste hardhoutfondsen kopen beleggers echter individueel een aantal bomen of een stuk grond op een plantage. Hierdoor ontlopen de aanbieders het DNB-toezicht.
Ook de STE kan aanbieders niet dwingen om beleggers correct te informeren over de risico’s van hardhout-investeringen. Dat toezicht wenselijk zou zijn werd vorig jaar al duidelijk in de fraudezaak rond het groene beleggingsfonds Ecobel. Greenfunds Nederland klaagt over de dubieuze aanbieders die de sector een slechte naam geven. Greenfunds Nederland en Nibo hebben zich al vrijwillig onderworpen aan het toezicht van de STE.
Het ministerie van Financien wil zelf ook scherper toezicht op aanbieders van tropisch hardhout en andere ‘eco’-beleggingen. Het ministerie wil een minimale bescherming van beleggers door reclameregels op te leggen aan de teakfondsen.
Een beslissing over de te nemen maatregelen is echter nog niet genomen. Het is volgens Financien niet uitgesloten dat de teakhoutfondsen alsnog onder het toezicht van De Nederlandsche Bank (DNB) en de Stichting Toezicht Effectenverkeer (STE) worden gebracht door een wijziging van de wet.
In de Verenigde Staten vallen dit soort beleggingen al sinds 1933 onder de effectenwetgeving.
