Bron
Hivos
Vandaag hebben de medefinancieringsorganisaties Hivos, Cordaid, ICCO en Novib, en de internationale kredietinstelling Oikocredit een brief gestuurd aan de nieuwe minister van Buitenlandse Zaken, Jaap de Hoop Scheffer, waarin ze aandacht vragen voor een aspect van het regeerakkoord dat tot nu toe nauwelijks aandacht heeft gekregen. Samen met de bezuiniging op de Groen- en Agaathregeling, wordt namelijk ook de heffingskorting voor sociaal-ethisch beleggen geschrapt.Dit betekent terug naar af.
Wij pleiten ervoor dat deze fiscale faciliteit in volle omvang behouden blijft, omdat het een goed voorbeeld is van creatief beleid om fiscaliteit te gebruiken als aanmoediging voor gewenst beleggersgedrag. De ervaring met de regelingen Groen en Agaath heeft aangetoond dat de overheid met een geringe subsidie grote particuliere bedragen weet te mobiliseren voor doelen die breed gedragen worden*. Dat feit alleen al toont aan dat dit beleid draagvlak heeft in de Nederlandse samenleving. De kosten voor de overheid zijn zeer beperkt, en het maatschappelijk en economisch effect is aanzienlijk.
Achtergrondinformatie
De uitvoeringsregeling sociaal-ethisch beleggen is nog geen vier maanden geleden met unanieme steun van de Tweede Kamer van kracht geworden. Juist waar het een fenomeen als beleggen betreft, per definitie een zaak van de lange termijn, zou de burger moeten kunnen rekenen op een betrouwbare overheid, die onlangs genomen besluiten op dit terrein (mede gedragen door twee van de huidige coalitiepartners, namelijk CDA en VVD), niet met een streek van de pen doorhaalt.
Het doel van de regeling is om investeren in armoedebestrijding in ontwikkelings-landen uit de kleinschaligheid te halen: door bankiers en beleggers er méér bij te betrekken zullen de groeikansen voor zulke investeringen stijgen.
De regeling sociaal-ethisch beleggen bracht veelbelovende nieuwe initiatieven tot samenwerking tussen banken en ontwikkelingsorganisaties op gang. Diverse banken zijn inmiddels bezig om sociaal-ethische beleggingsfondsen op te richten, maar verkeren in onzekerheid welk fiscaal plaatje zij aspirant beleggers kunnen voorhouden. Naar verwachting zouden deze fondsen in een paar jaar enkele honderden miljoenen euros aantrekken. Dit kapitaal komt dan beschikbaar voor kredietverlening aan kleine bedrijven in ontwikkelingslanden. Deze vorm van fiscale beleggingsstimulans heeft zijn effectiviteit bewezen, bijvoorbeeld bij de regelingen Groen en Agaath.
De financiële marges bij sociaal-ethisch beleggen zijn krap. Dit komt door de specifieke risicos en kosten die het model van kredietverlening in ontwikkelingslanden met zich meebrengt. De fiscale regeling is dan ook doorslaggevend: zonder deze regeling komen zulke nieuwe fondsen niet van de grond.
Extra wrang is in dit verband dat met name de kléine beleggers worden getroffen door het schrappen van de heffingskorting. Veel kleine beleggers zullen immers geen profijt ondervinden van de resterende belastingvrijstelling over het fictief rendement van 4%, omdat zij ónder de algemene vermogensvrijstelling blijven. Met andere woorden, met het schrappen van de heffingskorting vervalt voor de kleinere beleggers de enige fiscale stimulans tot sociaal-ethisch beleggen.
* Dit blijkt uit de enorme hefboomwerking van de subsidieregeling. Het regeerakkoord berekent immers, dat met het laten vallen van de 1,3% heffingskorting in 2004 en volgende jaren 100 miljoen euro zal worden bespaard. De rekenaars van het nieuwe kabinet gaan dus uit van een totaal van 8 miljard aan particulier geld in Groen-, Agaath- en Sociaal-ethische beleggingen. Dit betekent ruim een verdubbeling t.o.v. het huidige niveau.
