Bron
Oneworld
Steeds meer mensen pompen steeds grotere bedragen in ‘ethische’ beleggingsfondsen. Maar de garanties dat het geld naar bedrijven gaat die in sociaal en ecologisch opzicht echt het verschil maken, zijn mager. Sommige bewuste fondsen helpen zelfs bedrijven die dat helemaal niet verdienen aan een groen of mensvriendelijk imago.
Een belangrijk deel van de internationale Ethical Investment Association conferentie in het Australische Sydney, vorige week, werd door deze constatering overheerst.
Ethisch investeren – Socially Responsive Investment (SRI) in de angelsaksische wereld – is een groeimarkt. In de Verenigde Staten en Europa bestaan er al zo’n 400 ethische beleggingsfondsen. Aan 15 procent van het geld dat in de VS is belegd, zijn sociale of milieuvoorwaarden gekoppeld. In Australië hebben religieuze organisaties 3 miljard dollar ethisch belegd.
Ook in Azië lijken groene en sociaal verantwoordelijke beleggingsfondsen voor de grote doorbraak te staan. Maar critici stellen dat de meeste ethische beleggingsfondsen een ‘SRI lite’-filosofie aanhangen – met te zwakke criteria en te weinig controle op de bedrijven die het vertrouwen krijgen.
Michelle Chan-Fishel, directeur van het Green Investments Programme van de Amerikaanse afdeling van Friends of the Earth, vindt dat ethische fondsen de lat hoger moeten leggen. Volgens haar moeten de beheerders van ethische beleggingsfondsen niet alleen bestaande bedrijven feller op de huid zitten om mens- en milieuvriendelijker te gaan produceren. Ze moeten ook de oprichting van nieuwe ondernemingen stimuleren die meteen helemaal juist zitten. SRI-lite doet dat niet, stelt Chan-Fishel.
Best of sector-banadering
De meeste grote fondsen met een hart hebben gekozen voor een best of sector-benadering: investeringen in bepaalde bedrijven worden aangemoedigd omdat die op criteria als respect voor het milieu en voor de rechten van arbeiders iets beter scoren dan concurrenten. Op die manier belanden er bedrijven in de portefeuille van de fondsen die er niet thuishoren. Critici vrezen dat die aanpak het idee van ethisch beleggen in diskrediet brengt.
Dat zou vooral jammer zijn voor Azië, waar het concept net ingang begint te vinden. In Japan werd het eerste ethisch beleggingsfonds in 1999 opgericht; intussen zijn daar al 10 fondsen bijgekomen. De afgelopen twaalf maanden zijn er ook in Hongkong drie internationale ethische beleggingsfondsen opgericht.
Paddy Manning, redacteur van de Britse publicatie Ethical Investor, geeft toe dat ethische beleggingsfondsen met een gebrek aan geloofwaardigheid kampen. Volgens hem is het aan actievoerders en bewuste beleggers om daar iets aan te veranderen.
