(Gepubliceerd in Het Financieele Dagblad van 4 augustus 2004).
Het Openbaar Ministerie (OM) stelt vervolging in tegen een oprichter van een zogeheten groenfonds. Het OM brengt de Amstelveense ontwikkelaar van bosbouwprojecten Hugo K. volgende week voor de rechter vanwege een reeks strafbare feiten .
K. haalde volgens het OM tussen 1998 en 2001 zonder vergunning geld op bij beleggers voor het Euro Greenmix Fund. Dat is in strijd met de Wet Toezicht Beleggingsinstellingen (WTB). Er zou geïnvesteerd worden in teakplantages in Costa Rica. K. zou valse namen hebben gebruikt en participanten van het fonds hebben overgehaald om euro 3 mln te storten in het fonds. Dit geld zou zijn zoekgeraakt.
Het komt regelmatig voor dat beleggers geld bij frauduleuze groenfondsen zien verdwijnen. Volgens de meest recente cijfers hebben Nederlanders honderden miljoenen euro’s in deze fondsen gestoken. Een groenfonds is een beleggingsfonds in milieuvriendelijke projecten. Zogeheten niet-gecertificeerde groene instellingen onttrekken zich opzettelijk aan toezicht en de fiscus en plegen strafbare gedragingen als verduistering, zo concludeerde het Financieel Expertise Centrum (FEC) in 2002.
Ecobel
Het OM ging eerder over tot vervolging van ontwikkelaars van teakprojecten. Een bekende strafzaak is die tegen teakfonds Ecobel. De miljoenen die zouden gaan naar Surinaamse bosbouwprojecten, werden met opties vergokt op het Damrak. De bestuurders zijn veroordeeld tot celstraffen en moeten de beleggers compenseren.
De oprichter van het groenfonds die volgende week donderdag voor de rechter moet verschijnen, Hugo K., was ooit oprichter en directeur bij het beursfonds Text Lite. Hij ontwierp in de jaren tachtig een lichtkrant en de pockettelex, de eerste telex in zakformaat. In de jaren negentig is K. zich gaan toeleggen op de ontwikkeling van groene beleggingsprojecten.
K. deed volgens het OM jarenlang ten onrechte voorkomen dat het Euro Greenmix Fund een bonafide beleggingsinstelling was. K. benaderde mogelijke participanten via telefoon, advertenties en brochures. In de advertenties maakte hij gebruik van deskundigen om de beleggingen aan te prijzen.
K. deed volgens het OM ten onrechte geloven dat aan een belegging in de teak- en laurierprojecten weinig risico’s kleven. Ook zou hij overeenkomsten en rapportages hebben vervalst. K. zou bovendien onjuiste belastingaangifte hebben gedaan.
Participanten luidden in 1999 al de noodklok over het tekortschietend beleid van de oprichter. Het strafrechtelijk onderzoek heeft enkele jaren in beslag genomen.
Halverwege de jaren negentig werden de advertenties van het Euro Greenmix Fund door de Reclame Code Commissie beoordeeld als deels misleidend.
