(Gepubliceerd in Het Reformatorisch Dagblad van 23 augustus 2004).
Voor het eerst kunnen Nederlanders inschrijven op een obligatielening waarvan de opbrengst wordt gebruikt voor de ontwikkeling van arme landen. Met het geld kunnen zogeheten microkredietbanken hun eigen vermogen versterken en op die manier meer leningen verstrekken aan kleine ondernemers.
De obligaties hebben een totale waarde van 6 miljoen euro. Een netwerk van achttien banken die actief zijn in Afrika, LatijnsAmerika en OostEuropa geeft de schuldbrieven uit. Het adviesbureau IPC is de drijvende kracht achter het netwerk. De achttien banken hebben nu in totaal voor 1,2 miljard euro aan leningen uitstaan aan ondernemers als marktkooplui of timmermannen. Volgens Koen Wasmus, namens IPC actief in Afrika, zal het aantal microkredieten de komende jaren sterk toenemen. In 2008 zal de leningenportefeuille vermoedelijk 3,3 miljard groot zijn, aldus Wasmus.
IPC hoopt door de uitgifte van de obligaties het zogeheten sociaalethisch beleggen een verdere impuls te geven. Volgens een ruwe schatting zit er op dit moment in Nederland ongeveer 35 miljoen euro in fondsen die bestemd zijn voor microfinanciering. Gezien de rente op de obligaties (minimaal 5 procent) verwacht Wasmus dat het geen probleem zal zijn het geld binnen te halen. De kredieten die het bankennetwerk van IPC verstrekt, zijn vooral bestemd voor de middenklasse van ontwikkelingslanden en landen die in een overgangsfase zitten, zoals Bosnië. De achttien banken verstrekken nu maandelijks enkele tienduizenden leningen, soms maar van enkele honderden dollars. De meeste banken zijn winstgevend en problemen met achterstallige betalingen zijn er nauwelijks. Tot nu toe betrok IPC zijn geld voor leningen uit winsten die het bureau met zijn advieswerk maakte.
Soms verstrekken de overheden van ontwikkelingslanden zelf microkredieten, maar volgens Wasmus is dat niet altijd een succes. Soms worden die leningen alleen maar voor politieke doeleinden gebruikt, vlak voor verkiezingen bijvoorbeeld, en worden ze nooit terugbetaald. Wij proberen de klant serieus te nemen en brengen die een soort zelfbewustzijn bij. Ook al zijn ze misschien analfabeet, ze zijn heus wel kredietwaardig. Zaken doen kunnen ze wel." Of microkredieten een antwoord zijn op de problematiek in de financiering van ontwikkelingshulp, waagt Wasmus te betwijfelen. Er zal altijd noodhulp nodig zijn voor de allerarmsten. Microfinanciering zal dat probleem niet oplossen. Het is geen wondermiddel, maar kan wel een bijdrage leveren aan de ontwikkeling van armere landen en aan democratisering."
