De aandacht voor de strijd tegen plasticvervuiling is in de afgelopen maanden fors toegenomen. Aangespoord door krantenkoppen als “Tegen 2050 meer plastic dan vis in de oceanen” en “De VN verbindt zich ertoe een einde te maken aan plasticafval in de oceaan”, hebben consumenten en beleidsmakers hun aandacht gevestigd op een kwestie die voorheen op minder belangstelling kon rekenen. Seema Suchak en Elly Irving, beide Sustainable Investment Analyst bij Schroders kijken naar potentiële winnaars en verliezers van de war on plastic.
Producenten van plastic lopen risico
De belangstelling is nog relatief bescheiden en richt zich op afgebakende aandachtsgebieden. Individuele plasticproducenten staan volop in de schijnwerpers, maar de kwestie gaat verder dan alleen plastic draagtassen, microparels of rietjes. Consumentenbedrijven zijn het meest zichtbaar geworden door de toegenomen aandacht, maar de gevolgen elders in de kunststofwaardeketens – zoals bij verpakkingsbedrijven en grondstoffenleveranciers – zullen waarschijnlijk intenser en disruptiever uitpakken. Schroders heeft de waardeketen geanalyseerd om tot een oordeel te komen ten aanzien van de potentiële risico’s, de bedrijven die eraan zijn blootgesteld en de stappen die sommige bestuurders nemen. Naar verwachting zullen de fabrikanten van kunststofverpakkingen de grootste gevolgen ondervinden.
Consumentenbedrijven
Consumentenbedrijven zullen het gebruik van kunststoffen moeten terugdringen door kunststoffen voor eenmalig gebruik te vervangen door alternatieve materialen of door verpakkingen te herontwerpen of te beperken. Een lange lijst van bedrijven heeft al plannen aangekondigd om hun gebruik van verpakkingen te veranderen. Coca-Cola heeft zich ertoe verbonden om tegen 2030 het equivalent van al haar verpakkingen in West-Europa in te zamelen en te recyclen en McDonald’s is van plan om al haar verpakkingen tegen 2025 hernieuwbaar of recyclebaar te maken. Aan deze veranderingen zijn kosten verbonden. Uit analyse van Schroders blijkt echter dat bedrijven die zich al aan deze trends aanpassen hiervan kunnen profiteren. Kostenbesparingen als gevolg van een lager gebruik van verpakkingen, een betere beoordeling van de consument en minder regelgevingsrisico’s kunnen bijdragen tot hogere marges voor levensmiddelenproducenten en bedrijven die huishoudelijke en persoonlijke producten produceren. Schroders meent dat frisdrankbedrijven die hun beleid niet veranderen de grootste risico’s lopen.
Verpakkingsbedrijven
Verpakkingsbedrijven staan voor grotere uitdagingen. Momenteel is 37% van de consumentenverpakkingen van kunststof en op dat gebied zullen grote veranderingen plaatsvinden. Aan de andere kant zullen leidende bedrijven die in staat zijn duurzame alternatieven te ontwikkelen – zoals bioplastics of betere recyclingmogelijkheden – sterker voor de dag komen. Zij kunnen in staat zijn onderscheidende producten op de markt te brengen waarvoor zij een prijsstellend vermogen hebben en die de huidige afhankelijkheid van traditionele kunststoffen terugdringen.
Chemiebedrijven
Chemiebedrijven vangen aan met de ontwikkeling van composteerbare kunststoffen op biobasis en verschillende soorten polymeren die het materiaalverbruik kunnen verminderen. Bioplastics en composteerbare materialen winnen aan tractie. De markt voor bioplastic zal tot 2030 (vanaf 2013) groeien met een samengesteld jaarlijks groeipercentage van 30%, in vergelijking met een gemiddelde groei van 3% voor plastic op basis van fossiele brandstoffen. Bioplastics hebben ook zwakke punten: ze zijn moeilijk te recyclen, duurder om te produceren en nog niet in grote hoeveelheden beschikbaar, maar verbeteringen in de celluloseomzettingstechnologie zullen naar verwachting de kwaliteit, kwantiteit en kosten verbeteren.
Afvalverwerkingsbedrijven
Afvalverwerkingsbedrijven en recyclingbedrijven zullen waarschijnlijk profiteren van de groeiende vraag naar recycling en hergebruik van plastics aan het einde van de levensduur. Recente Chinese beperkingen op de invoer van afval, in combinatie met de toegenomen politieke druk en regelgeving ten aanzien van kunststofafval, vormen een mooie kans voor de recyclingindustrie. Nieuwe geografische markten, nieuwe toepassingen en nieuwe producten zouden kunnen leiden tot een marktgroei van 7-9%.
Olie-industrie
Olie is de belangrijkste grondstof voor de productie van kunststoffen. Echter, 4-8% van de wereldwijde olieproductie wordt gebruikt voor de productie van plastic, waarvan naar schatting de helft wordt gebruikt voor verpakkingen. Bijgevolg zal de impact op die markt waarschijnlijk bescheiden zijn, hoewel deze kwestie de bredere uitdagingen waarmee de energiesector wordt geconfronteerd, nutteloos verergert.
Kunststoffen voor eenmalig gebruik zijn alomtegenwoordig in de hedendaagse consumentenproductenindustrie en waardeketens. Schroders verwacht dat de druk die zich nu nog op specifieke niches richt, zich zal uitbreiden tot het bredere scala aan producten die bijdragen aan een wereldwijde milieuproblematiek, die zich begint te ontwikkelen van ecologische zorg naar economische drijfveer.
Lees meer in het artikel ‘Plastic phase-out: which companies will be most affected?’ van Seema Suchak en Elly Irving, beide Sustainable Investment Analyst bij Schroders.
