Bron
Schroders
Gewone ESG-ratings oordelen vooral over duurzaamheidsprestaties van de ondernemingen, maar het nadeel is dat die beoordeling vaak subjectief is. Wat je echt wilt weten als belegger is hoe de som van alle positieve en negatieve bijdrages van een onderneming op maatschappelijk, sociaal en milieuterrein uitpakt. Of, anders gezegd: levert een bedrijf een positieve bijdrage (of niet) en hoe groot is die? Voordat je dat kunt bepalen, moet je inzicht hebben in alle kosten en opbrengsten, en ook in die factoren die doorgaans niet worden meegerekend, zoals positieve effecten op de volksgezondheid (voor medicijnfabrikanten) of luchtvervuiling (zware industrie) of het makkelijk hergebruiken van bepaalde grondstoffen.
Het zijn klimaatverandering, sociale ongelijkheid en andere uitdagingen die wereldwijd bedrijven onder druk zetten om kosten op zich te nemen die hun voorheen niet werden toegerekend. Maar als dat wel gebeurt, verhoogt dit het investeringsrisico dat geassocieerd wordt met bedrijfsmodellen die niet duurzaam zijn. Het meten van deze externe kosten en opbrengsten (ook wel externaliteiten genoemd) biedt een krachtige tool om duurzaamheidsresultaten te begrijpen en investeringsrisico’s in de grip te houden. Externaliteit betekent zoveel als niet gecompenseerde, door derden gemaakte kosten of geleden schade als gevolg van een economische activiteit.
Schroders probeert met zijn eigen model, SustainEx, een kwantitatieve, alomvattende kijk toe te passen op de externaliteiten van een bedrijf of land en het resulterende risicoprofiel, en wil rekening houden met zowel positieve als negatieve effecten. Dit kan leiden tot beter geïnformeerde investeringsbeslissingen die betrekking hebben op duurzaamheid. Maar…hoe zet je zo’n model op?
Het startpunt van Schroders’ SustainEx was het identificeren van materiële externaliteiten (zowel positief, als negatief) die bedrijven en landen hebben op de samenleving. Schroders gebruikt zijn stakeholdermodel als een raamwerk, met focus op de belanghebbenden waarmee bedrijven en landen interacteren: consumenten, gemeenschappen, werknemers, overheden en het milieu.
Afbeelding: corporate externaliteiten en hun effect op stakeholders.
Toen Schroders de tool in 2018 lanceerde, werd in eerste instantie gehoopt te kunnen voortbouwen op bestaand werk op dit gebied – maar er waren weinig analyses die corporate externaliteiten in kaart brachten of maten. De externaliteiten die Schroders heeft geïdentificeerd voor gebruik in SustainEx zijn gebaseerd op eigen analyse, zoveel mogelijk gebruikmakend van de bestaande kaders, inclusief de UN Sustainable Development Goals en het The Economics of Ecosystems and Biodiversity initiatief.
De criteria die Schroders selecteert zijn:
- Kwantificeerbaar, zodat kosten en baten objectief gemeten en vergeleken kunnen worden.
- Toerekenbaar, zodat impact op een zinnige manier toegewezen kan worden aan bedrijven en/of landen.
- Openbaar, zodat een vergelijking tussen wereldwijde bedrijven of landen mogelijk is.
- Transparant, zodat gebruikers de betekenis ervan begrijpen.
Het model van Schroders keek aanvankelijk alleen naar bedrijven. In 2020 werd het model uitgebreid met landen. Door zowel bedrijven als overheden binnen een consistent kader te behandelen, biedt het model een cross-asset geïntegreerde en uitgebreide analyse waarbij verschillende beleggingscategorieën beoordeeld kunnen worden waaronder aandelen, vastgoedfondsen, bedrijfs- en staatsobligaties.
Afbeelding: 39 bedrijfs- en 29 overheidsexternaliteiten als metriek voor alle stakeholders
Een beoordeling van de peer group van het bedrijf of land is belangrijk omdat het duurzaamheidsprofiel van de peer group sterk kan variëren per bedrijfssector en geografie. Een peer group analyse gebaseerd op bijvoorbeeld de sector van een bedrijf of de onderlinge relatie tussen ontwikkelde en opkomende economieën, helpt potentiële risicobronnen binnen sectoren, regio’s of op portefeuilleniveau te identificeren.
SustainEx streeft ernaar een uitgebreide en objectieve beoordeling te bieden waaruit een breed scala aan beleggers over beleggingscategorieën heen inzichten kan putten over toekomstige duurzaamheidsrisico’s.
Hoe gebruikt Schroders het model bij haar beleggingen?
Schroders’ fundamentele analyse en andere eigen tools helpen de vermogensbeheerder de beleggingsrisico’s te begrijpen, hoe bedrijven en landen deze beheren en hun transitiepad naar een duurzamer model. Deze tool helpt Schroders om…..
- De externaliteiten direct te koppelen aan Schroders’ verwachtingen van de financiële prestaties en de risico’s van een specifiek aandeel of obligatie, en ze op te nemen in haar waarderings- en portefeuilleconstructieprocessen.
- Meer inzicht en transparantie te bieden in de drijfveren en bronnen van externaliteiten, en de belangrijkste gebieden voor verbetering of kansen voor een bedrijf te identificeren.
- De externaliteiten te herleiden naar de ruwe gegevenspunten die eraan ten grondslag liggen. Hierdoor kunnen de nauwkeurigheid en betrouwbaarheid van Schroders’ analyse worden geverifieerd.
- Inzichten te genereren in de belangrijkste thema’s die de resultaten van de analyse bepalen en deze inzichten terugleiden naar de onderliggende harde gegevenspunten.
