Niet-financiële informatie speelt een bescheiden rol bij de besluitvorming en rapportage van financieel analisten. Ze hebben oog voor kwaliteit van het management, de uitvoering van de ondernemingsstrategie, innovatie en het aannemen en behouden van talentvolle werknemers. Maar de belangstelling voor sociale, maatschappelijke en milieu-aspecten van het ondernemen is ‘volstrekt marginaal of non-existent’. Een van de redenen daarvoor is dat zij de informatie over sociale en milieuprestaties niet vertrouwen. Corporate governance wordt ook gezien als een aandachtspunt van voorbijgaande aard.
Dat blijkt uit het onderzoek ‘Van hun ankers losgeraakt’ van de Universiteit Nyenrode en de Rijksuniversiteit Groningen onder financieel analisten van toonaangevende financiële instellingen als Deutsche Bank , Merrill Lynch , Goldman Sachs , HSBC en Morgan Stanley
Deze uitkomsten betekenen niet dat de financieel analisten niet op de hoogte zijn van de incidenten en schandalen waarbij beursgenoteerde ondernemingen betrokken zijn geweest. Integendeel, uit het onderzoek blijkt dat zij ‘hun’ ondernemingen bijzonder goed in de gaten houden. Een van de analisten zegt in het onderzoek dat ‘de Brent Spar mijn mening over de onderneming wel beïnvloedde. Maar dat had geen invloed op de waardering van de onderneming, net zoals het oplossen van de affaire en de nieuwe procedures en regels geen invloed hadden op de waarde.’ Dus hoewel Shell te lijden had door een koopstaking van met name Duitse consumenten, liet hij dat niet meewegen bij een koop-, houd- of verkoopadvies. Een andere analist zegt hetzelfde over DSM , waar een explosie plaatsvond, de afwikkeling ervan goed werd opgelost, maar het prijsdoel van het aandeel op geen enkel moment werd aangepast.
Daarnaast zien financieel analisten in toenemende mate dat hun doelgroep, de belegger, wel degelijk meer geïnteresseerd raakt in duurzaam beleggen. Uit het onderzoek blijkt dat als beleggers bereid zijn te betalen voor onderzoek naar niet-financiële prestaties, analisten ‘in toenemende mate bereid zijn zich op dit terrein in te spannen’.
Hieruit blijkt dat financieel analisten vooral hun eigen onderzoek willen doen en ze de huidige niet-financiële informatie van onvoldoende kwaliteit vinden. Uit het onderzoek blijkt dat analisten moeite hebben de sociale en milieu-informatie van derden te waarderen. Goldman Sachs heeft zijn eigen sociale en duurzaamheidsindex voor de energiesector wereldwijd ontwikkeld.
De onderzoekers van de Universiteit Nyenrode en Groningen schrijven dat de waarde van de informatie zeker aan betekenis zou toenemen indien duidelijk zou worden wat de financiële toegevoegde waarde is van deze informatie, bijvoorbeeld in termen van risicobepaling. ‘Zodra aantoonbaar wordt dat niet-financiële aspecten financiële gevolgen hebben, zullen de analisten hier meer aandacht aan besteden.’ Zij verbinden daar de conclusie aan dat als het wantrouwen in de sociale en milieu-informatie in de toekomst niet kleiner zal worden, de ontluikende aandacht van financieel analisten ‘in schoonheid zal sterven’.
