Aandeelhouders hebben steeds vaker het voortouw genomen in het streven naar duurzaam ondernemen. In 2021 bijvoorbeeld kreeg 20 procent van de Amerikaanse voorstellen voor milieu- en sociale kwesties meer dan 50 procent van de steun van de aandeelhouders, terwijl in 2016 slechts 3 procent van dergelijke voorstellen door een meerderheid van de aandeelhouders werd goedgekeurd. [1] Beleggers hebben ook hun particuliere betrokkenheid versterkt, met samenwerkingsverbanden zoals Climate Action 100+ die er bij bedrijven op aandringen om hun activiteiten milieuvriendelijker te maken. Toch blijft er een belangrijke vraag bestaan: Hoe relevant zijn deze engagement kwesties voor de financiële prestaties van doelondernemingen?
In een nieuw werkdocument gebruiken we een uitgebreide wereldwijde steekproef van particuliere milieu-, sociale en governance (ESG) kwesties om deze vraag te beantwoorden. [2] De gegevens hebben betrekking op ongeveer 25.000 engagementactiviteiten (d.w.z. gesprekken, brieven, vergaderingen) van BMO Global Asset Management EMEA (onlangs overgenomen door Columbia Threadneedle Investments) voor de jaren 2007 tot 2020. We brengen deze activiteiten in kaart op basis van de materialiteitskaders op sectorniveau van de Sustainability Accounting Standards Board (SASB) en MSCI om hun financiële relevantie te onderzoeken. ESG-kwesties zijn materieel wanneer ze de kosten op korte termijn kunnen beïnvloeden en de waarschijnlijkheid dat het effectieve beheer van dergelijke kwesties op lange termijn vruchten zal afwerpen.
Succesvol engagement
Wij stellen vast dat tussen 74,8 procent (SASB) en 86,7 procent (MSCI) van de private thema’s in onze steekproef materieel zijn. Ter vergelijking: openbare aandeelhoudersvoorstellen over ESG-kwesties in de VS hebben een materialiteitspercentage tussen 34 procent en 44 procent.[3] We vinden ook dat materiële thema’s tussen 2,3 (MSCI) en 6,4 (SASB) procentpunten meer kans hebben om te slagen, wat significant is gezien het gemiddelde succespercentage van 19,9 procent. Onze bevindingen wijzen er dus op dat particuliere ESG-thema’s vaak materieel zijn en dat beleggers het succes van hun engagement-inspanningen kunnen verbeteren door zich te concentreren op materiële kwesties.
Het effect van engagement kwesties op de financiële prestaties
Om te onderzoeken hoe ondernemingen presteren na een engagement kwestie, bestuderen we hun beursrendement in vergelijking met een peer group. Deze peer group bestaat uit ondernemingen die qua omvang vergelijkbaar zijn en in dezelfde sector en hetzelfde land actief zijn als de doelonderneming. Wij stellen vast dat ondernemingen die het doelwit zijn van succesvolle materiële kwesties, 2,5% beter presteren dan hun sectorgenoten in de 14 daaropvolgende maanden (d.i. de mediane tijd die nodig is om te slagen).
Naast de prestaties op de aandelenmarkt, zien wij ook veranderingen in de boekhoudkundige maatstaven van de betrokken ondernemingen. Zo worden thema’s op het gebied van goed ondernemingsbestuur geassocieerd met lagere kosten en een hogere winstgevendheid, terwijl thema’s op het gebied van de sociale zekerheid correleren met een daling van de uitgaven en een verbetering van de omzet en de winstgevendheid. Ten slotte zijn de kapitaaluitgaven en O&O-uitgaven van ondernemingen waartoe milieuverbintenissen zijn aangegaan, na de verbintenis hoger dan die van soortgelijke ondernemingen. Belangrijk is dat materiële thema’s een sterker effect hebben op de boekhoudkundige prestaties dan immateriële engagementen.
Het effect van verbintenissen op niet-financiële prestaties
Beleggers willen met hun engagements ook de niet-financiële prestaties van hun doelondernemingen verbeteren. Wij stellen vast dat engagementen gemiddeld gepaard gaan met een stijging van de MSCI ESG-score van de doelonderneming met 3,8 procent. Wanneer we een onderscheid maken naar onderwerp, vinden we een significante stijging van de MSCI ENV scores na milieu-engagementen, maar geen verandering in de governance of sociale scores van de doelondernemingen na governance of sociale engagementen. Milieu-engagementen worden ook geassocieerd met een 12,4 procent lagere CO2e-intensiteit (uitstoot/omzet) na engagement in vergelijking met vergelijkbare ondernemingen. Wanneer de verbintenis specifiek betrekking heeft op koolstofemissies, zien we een daling van de CO2e-intensiteit met 24,6%. Het totale niveau van CO2e-uitstoot verandert echter niet.
Implicaties voor beleggers
Onze bevindingen hebben verschillende implicaties voor beleggers. Ten eerste vinden we dat particuliere ESG-contracten samenhangen met een verbetering van de financiële prestaties van de betrokken ondernemingen. Belangrijk is dat financieel belangrijke verbintenissen dit effect aanwakkeren. Deze bevinding impliceert dat beleggers het belang van materialiteit moeten benadrukken wanneer ze zich engageren met ondernemingen in portefeuille.
Ten tweede vinden we geen effect van milieuverbintenissen op de totale CO2e-uitstoot van de doelondernemingen. Hoewel de emissie-intensiteit afneemt, is een absolute vermindering nodig om de doelstellingen van het klimaatakkoord van Parijs te halen. Beleggers die willen dat hun ondernemingen in portefeuille de doelstellingen van het akkoord ondersteunen, moeten daarom vragen om doelstellingen voor de intensiteit en de absolute uitstoot op korte, middellange en lange termijn die zijn ontworpen om die doelstellingen te bereiken.
Ten derde laten we zien hoe beleggers richtlijnen op sectorniveau over de materialiteit van ESG-kwesties kunnen gebruiken om hun verslaglegging aan klanten te verbeteren. Beleggers maken een onderscheid tussen duurzaamheid die van financieel belang is en duurzaamheid die van belang is voor stakeholders. Het is echter essentieel op te merken dat een ESG-thema zowel financieel als stakeholder materieel kan zijn voor een onderneming (dubbele materialiteit). Wij richten ons op financiële materialiteit met behulp van raamwerken van SASB en MSCI. Beleggers die meer geïnteresseerd zijn in dubbele materialiteit kunnen echter ook de normen van het Global Reporting Initiative (GRI) gebruiken.
Om frameworks voor materialiteit in hun engagementinspanningen te gebruiken, moeten beleggers echter over voldoende duurzaamheidsinformatie op ondernemingsniveau beschikken. Deze informatie moet gestandaardiseerd en vergelijkbaar zijn tussen ondernemingen. Momenteel werkt de International Financial Reporting Standards Foundation (IFRS) aan een wereldwijde standaard voor duurzaamheidsverslaglegging, in samenwerking met onder meer de SASB en het GRI. Verplichte openbaarmakingsvereisten op het gebied van duurzaamheid op basis van een dergelijke standaard kunnen de effectiviteit van engagement aanzienlijk verbeteren.
Conclusie
We besluiten met enkele waarschuwende opmerkingen. Ten eerste, omdat we alleen de private engagement activiteiten van één vermogensbeheerder observeren, kunnen we niet de engagementen van andere vermogensbeheerders controleren. Daarom mogen onze resultaten niet als causaal worden geïnterpreteerd, ook al gebruiken we een strikt empirisch design en vergelijken we de doelondernemingen met hun sectorgenoten. Bovendien bestuderen we, gezien de beperkte gegevens, vooral grotere ondernemingen, terwijl het effect van verbintenissen op kleinere ondernemingen anders zou kunnen zijn. Ten slotte gebruiken wij ESG-scores als een proxy voor niet-financiële prestaties, maar zij zijn een onvolmaakte maatstaf voor de duurzaamheid van ondernemingen. Verbeterde openbaarmaking van duurzaamheid en innovatieve gegevensverzameling, zoals satellieten die toeleveringsketens en ontbossing volgen, kunnen nieuw onderzoek naar de effecten van ESG-verbintenissen op niet-financiële prestaties bevorderen.
Noten
[1] EY (2021). “What boards should know about ESG developments in the 2021 proxy season”. Available at: https://www.ey.com/en_us/board-matters/esg-developments-in-the-2021-proxy-season.
[2] Bauer, R., J. Derwall, and C. Tissen (2022). “Private shareholder engagements on material ESG issues”. Available at: https://papers.ssrn.com/sol3/papers.cfm?abstract_id=4171496.
[3] Grewal, J., G. Serafeim, and A. Yoon (2016). “Shareholder activism on sustainability issues”. Available at: https://papers.ssrn.com/sol3/papers.cfm?abstract_id=2805512. Schopohl, L. (2017). “The materiality of environmental and social shareholder activism – who cares?!” Available at: https://papers.ssrn.com/sol3/papers.cfm?abstract_id=2991544. Bauer, R., J. Derwall, and C. Tissen (2022). “Legal origins and institutional investors’ support for corporate social responsibility”. Available at: https://papers.ssrn.com/sol3/papers.cfm?abstract_id=4096769.
prof. Rob Bauer, prof. Jeroen Derwall en Colin Tissen (PhD candidate) allen van Maastricht University.
Het artikel is gebaseerd op hun recente paper, “Private Shareholder Engagements on Material ESG Issues”.
Dit artikel is eerder hier in het engels gepubliceerd.
