Beleggers kunnen het zich niet veroorloven om natuurlijk kapitaal – de voorraad aan natuurlijke hulpbronnen die nu en in de toekomst waardevolle producten en diensten voortbrengt voor economie, mens en planeet – te negeren. De financiële risico’s en niet-financiële risico’s, zoals klimaatverandering en verlies aan biodiversiteit, zijn te groot, stelt Duncan Lamont, hoofd strategische research bij Schroders.
Er zijn drie belangrijke manieren waarop beleggers rekening kunnen houden met natuurlijk kapitaal in hun beleggingen en de voordelen die dit kan opleveren voor hun rendement, en voor het leven op aarde:
- Beleg in specifieke projecten die natuurlijk kapitaal creëren, behouden, beschermen en verbeteren.
- Weeg de impact van een belegging op het natuurlijk kapitaal mee in de beoordeling van de risico’s en de duurzaamheid van de groei voor een beleggingskeuze.
- Ga als belegger de dialoog aan met bedrijven om meer inzicht te krijgen in de wijze waarop zij het natuurlijk kapitaal beïnvloeden en daarop vertrouwen.
Doordat de kwaliteit en beschikbaarheid van data verbetert, wordt het steeds eenvoudiger om het tweede en derde te doen. Het eerste punt is een grotere uitdaging. Projecten die CO2-compensatie opleveren, trekken de meeste belangstelling. Maar een focus op CO2-compensatie mag niet ten koste gaan van projecten op andere gebieden. Hoewel er belemmeringen zijn, laten innovatieve, op samenwerking gebaseerde financieringsstructuren zien dat deze niet onoverkomelijk zijn.
Wat zijn de drie belangrijkste belemmeringen om te beleggen in natuurlijk kapitaal?
Belemmering 1: Gebrek aan omzet
Beleggers willen weten wat voor verwacht financieel rendement een belegging oplevert. Het probleem is dat er geen prijs verbonden is aan veel van de voordelen die de natuur ons oplevert. Als deze voordelen niet worden erkend en geprijsd, wordt het moeilijk om er inkomsten uit te genereren.
Dat is een belangrijke reden waarom de particuliere sector slechts zo’n 14-20% van de wereldwijde financiering voor natuurbehoud voor zijn rekening heeft genomen. De overheidssector is verantwoordelijk voor het overgrote deel. Uitzondering hierop zijn projecten die CO2-compensatie opleveren. In de ambitie om de netto CO2-uitstoot naar nul te brengen, wordt er gehandeld in compensaties. En dat kan een inkomstenstroom genereren. Het is ook mogelijk direct in natuurlijk kapitaal te investeren als compensatie voor CO2-uitstoot.
Belemmering 2: kleinschalige projecten maken het moeilijk ‘het grote geld’ aan te trekken
Veel op zichzelf staande projecten zijn kleinschalig. Uit een wereldwijd onderzoek van de Coalition for Private Investment in Conservation (CPIC) bleek dat 70% van alle transacties in 2020 minder dan 1 miljoen dollar kostten, en 85% minder dan 5 miljoen dollar. Hoewel dit onderzoek onder 35 respondenten en 237 deals slechts een steekproef betreft, bevestigt het eerdere bevindingen over kleine transactievolumes. Dit soort bedragen en projecten is te klein voor grote beleggers. Schaalgrootte komt gemakkelijker tot stand via ondernemingen waaraan beleggers elders in hun portefeuilles zijn blootgesteld, dan via op zichzelf staande projecten op het gebied van natuurlijk kapitaal.
Belemmering 3: gebrek aan data stond opschaling in de weg
Er kan ook veel variatie zijn tussen projecten, wat een belemmering vormt voor het consolideren ervan om schaalvoordelen te behalen. Een gebrek aan gestandaardiseerde data belemmert ook het het meten van het effect.
Zelfs binnen één land zijn er overlappingen en inconsistenties. Dit maakt het ook moeilijk voor grote beleggers om grote sommen geld toe te wijzen – zij moeten veel middelen inzetten om elk individueel project te begrijpen. 70% van de respondenten van het CPIC-onderzoek klaagde dat de hoge kosten voor het kwantificeren van de impact een belemmering vormden. Bijna de helft zei dat het gebrek aan gestandaardiseerde meetmethoden een extra uitdaging was.
Tekortkomingen in de data vormen ook een belemmering wanneer het gaat om de beoordeling van bedrijven op publieke markten. Beperkte traceerbaarheid maakt het voor bedrijven moeilijk om hun toeleveringsketens te beoordelen en te beheren, wat het voor beleggers weer moeilijk maakt om inzicht te krijgen in hun blootstelling.
Betere data helpt duurzame beleggers verder
Kwalitatieve, betrouwbare en consistente data over natuurlijk kapitaal zijn nodig om alle drie deze barrières te overwinnen. Het helpt om:
- projecten op een meer gestandaardiseerde manier te analyseren, waardoor de due diligence-kosten worden verlaagd
- kleine projecten samen te voegen met soortgelijke projecten op een schaal die belangstelling van institutionele beleggers kan wekken
- mogelijkheden te beoordelen om de natuurlijke kapitaalwaarde te vergroten, en de impact daarvan
- gegevens over projecten te meten en te rapporteren op portefeuilleniveau
- objectieve, data-gestuurde discussie te voeren tussen de meerdere partijen die profiteren van natuurlijk kapitaal.
Lees het rapport Investing in natural capital – benefits and barriers, van Duncan Lamont, hoofd strategische research bij Schroders. Een uitgebreid rapport is hier na te lezen.
