Op 8 maart 2018 publiceerde de Europese Commissie haar Action Plan on Financing Sustainable Growth. Uit dit actieplan kwamen verschillende wetgevingstrajecten voort die de Europese economie duurzamer moet maken. Denk hierbij aan de SFDR (Sustainable Finance Disclosure Regulation) en wijzigingen in MiFID II. Een van de aanpassingen is de introductie van de plicht om de duurzaamheidsvoorkeur van de beleggende klant te inventariseren. Dit klinkt misschien simpel, maar is in de praktijk allesbehalve eenvoudig.
Uitbreding geschiktheidstoets
Per 2 augustus 2022 dient de geschiktheidstoets te worden uitgebreid met de duurzaamheidvoorkeuren van de cliënt. Onder duurzaamheidsvoorkeuren wordt verstaan:
de keuze van een cliënt of potentiële cliënt ten aanzien van de vraag of, en zo ja, in welke mate een of meer van de volgende financiële instrumenten in haar of zijn beleggingsstrategie moet worden geïntegreerd:
- een financieel instrument waarvoor de cliënt of potentiële cliënt bepaalt dat een minimumpercentage moet worden belegd in ecologisch duurzame beleggingen in de zin van de Taxonomie verordening;
- een financieel instrument waarvoor de cliënt of potentiële cliënt bepaalt dat een minimumpercentage moet worden belegd in duurzame beleggingen in de zin van de SFDR;
- een financieel instrument dat rekening houdt met de belangrijkste ongunstige effecten op duurzaamheidsfactoren waarbij de cliënt of potentiële cliënt de kwantitatieve of kwalitatieve elementen bepaalt waaruit moet blijken dat met die effecten rekening wordt gehouden (in de zin van de SFDR).
Verwarrende terminologie
Zoals je hierboven kunt lezen, wordt er in de definitie gebruik gemaakt van de term ‘financieel instrument’. Echter gaat de SFDR uit van een ‘financieel product’. En dat is niet hetzelfde als een financieel instrument.
In de betreffende Verordening staat of en zo ja, in welke mate de duurzaamheidsvoorkeuren van bepaalde financiële instrumenten in de beleggingsstrategie van de cliënt moet worden geïntegreerd. En de financiële instrumenten die het betreft worden gekoppeld aan de Taxonomie verordening en de SFDR, die dus uitgaan van een financieel product.
Wegwijs in de eisen
Zoals je ziet is het voldoen aan de vereisten rondom duurzaamheidsvoorkeuren en geschiktheidstoetsing allesbehalve simpel. Omdat wij veel vragen kregen over dit onderwerp, hebben wij een e-learning ontwikkeld om onze klanten wegwijs te maken in de eisen.
De e-learning ‘MiFID II en duurzaamheidsvoorkeuren’ leert je hoe je de regels over de inventarisatie van duurzaamheidsvoorkeuren bij de geschiktheidstoetsing toepast. Je leert:
- De begrippen duurzaamheidsvoorkeuren en duurzaamheidsfactor te onderscheiden;
- De verschillende categorieën duurzame financiële instrumenten te onderscheiden uit MiFID II en SFDR;
- Beschrijven hoe artikel 54 MiFID II verandert door de introductie van duurzaamheidsvoorkeuren;
- De gevolgen voor beleggingsadvies en vermogensbeheer te beschrijven;
- De nieuwe eisen aan de inventarisatie van duurzaamheidsvoorkeuren toe te passen in klantsituaties.
Lees hier meer over de e-learning ‘MiFID II en duurzaamheidsvoorkeuren’.
Klaske Beyer, Consultant bij Charco & Dique
